Hallo, Wij zijn Marc('73) en Karin('77). We gaan een kindje uit Bolivia adopteren, en willen op deze site de ontwikkelingen van onze adoptieprocedure bijhouden zodat familie, vrienden en belangstellenden mee kunnen lezen/kijken.

donderdag, januari 31, 2008

Een helse terugreis !



Maandg 28 januari, rustig opstaan en de laatste dingen inpakken in de koffers. Deze ochtend heb ik nog maares ff een mail naar de reisorganisatie gestuurd of ze inderdaad een hotel in Sao Paulo geboekt hebben voor vanavond want ze lieten het weer eens afweten ons hierover te berichten.
Ik ben het gewicht in de koffers zo goed mogelijk aan het verdelen als Daniel en Ines al binnenlopen om ons naar het vliegveld te brengen. Een uur vroeger dan afgesproken maar we zijn eigenlijk toch klaar dus het komt wel goed uit. Hebben we wat meer tijd om de tickets om te ruilen bij de balie van de TAM op het vliegveld. We nemen afscheid int hotel en gaan naar het vliegveld.
Tis behoorlijk druk en ik ga met Ines in een rij staan. We zijn aan de beurt en aan de gezichtsuitdrukkingen tussen de baliemedewerker en Ines merk ik op dat het niet helemaal soepel verloopt. Vervolgens gaat de baliemedewerker eerst iemand anders helpen want er moet over onze ticketwissel gebeld worden. Het stel wat nu voor ons geholpen wordt heeft wel meer dan een half uur werk en bij ons is er nog steeds geen duidelijkheid of we nu wel of niet kunnen gaan. Dan deelt de baliemedewerker mee dat er niets bekend is over een reservering of iets betreft ons. We hebben op dat moment nog 20 minuten te gaan voordat het vliegtuig vertrekt. De pogingen van Ines om mij gerust te stellen baten niet echt want ik sta op killingpoint van welke ATP medewerker dan ook. godverdegodver ........ onze geweldige reisorganisatie ATP, die ja, want khad hem bewust nie eerder vernoemt, laat ons weer in de steek en man wat ben ik kwaad!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! En hun maar beweren dat alles geregeld is. F... Y..
Ines staat intussen heftig aan de balie te discusseren terwijl ik in gedachten ons al weer terug naar het hotel zie gaan omdat we simpelweg niet weg kunnen. Ines roept 'you buy new ticket' tegen me. Ikke, 'wa kos da' . sevenhundredfiftyone dollar zegt Ines. Sodeju ginne kattepis, maar wa moet je. Gelukkig hadden we veel dollars en ik flap d'r ff een stapeltje neer. De tickets worden geprint en met nog 10 minuten op de klok snellen we naar een loketje om luchthavenbelasting te betalen. We nemen afscheid van Daniel en Ines en gaan snel door de douane. Ja hmm, we blijken een of ander papiertje niet te hebben wat nog ter plekke ingevuld moet worden. Hierna nog de persoonlijke- en handbagagecheck. Tis opt nippie maar tbegint het erop te lijken dat we echt vertrekken vandaag.
We stijgen op en hopen dat we hier ooit weer eens terugkomen in dit mooie land. De afgelopen 2 maanden zijn voorbijgesneld alsof het 2 weken waren.
Tijdens het opstijgen gaat het hartstikke goed met Tomas, hij vind het we leuk en zit op Ka's schoot te lachen. We vliegen met een korte tussenstop in Santa Cruz naar Asuncion. We hebbe ff naar Wim, Jose en Yorgelia gezwaait want zij zitten lekker hier in Santa Cruz.
Wanneer Tomas bij mij op schoot zit, wordt het plotseling verdacht warm op mijn bovenbeen. Als ik em optil, zie ik een mooie vochtige plek in m'n spijkerbroek..oeps luier lekkage.
Nou ja, tdroogt wel weer en Tomas ff verschone opt uitklaptafeltje
We komen in Asucion aan waar we direct overstappen in een ander vliegtuig. Hij staat al op ons te wachten en dit gaat dus lekker vlot. We reizen op dit stukkie businessklas omdat de economyclass volgeboekt zat. Ztit wel riant want het vorige vliegtuig was behoorlijk krap. We krijgen lekker vliegtuigvoer en Tomas een 'happymeal'

21.00 u landen we in Sau Paulo. Voordat we door de douane gaan nog ff Tomas verschonen want hij heeft weer iets in z'n luier geproduceert. Op dat moment trekken ze daar tig vliegtuigdeuren open want er ontstaat me toch een rij voor de douane. En ik maar kijken waar Karin en Tomas blijven. Richting de douane geeft iemand aan dat we een andere rij kunnen nemen en hier staat slechts 1 persoon voor ons, mooi ...
Er staan 4 personen van de Policia Federal int hokkie en tgaat goed. Stempels worden gezet totdat Tomas zijn lassaiz passer onder ogen komt. Er ontstaat discussie en we kunnen het Portugees nie volgen maar tis wel belangrijk want er worden nog eens 2 personen bij gehaald. De agent schuift het lassaiz passer terug en 'no' . Wat 'no' ? Een andere agent zegt ons int engels dat ze geen lassaiz passer accepteren en dat Tomas een paspoort moet hebben. Wat is dit nou weer...? Enkele weken geleden zijn er 5 kinderen via Sau Paulo naar Nederland gegaan, dat ging toen toch ook. Ik laat de agenten kopieen van geboorteakten zien e.d. maar ze zijn niet te overtuigen en we staan inmiddels al een uuuur ! voor dat loketje te klooien. Wat een gezeik vandaag, zeg. Uiteindelijk wordt er weer een andere agente erbij gehaalt en zei snapt dat ze midden in de nacht een gezinnetje wat op doorreis is, niet kunnen laten zitten. Ze regelt dat we onder politiebegeleiding (alsof we criminelen zijn) de koffers kunnen pakken en weg kunnen naart hotel. Maar voordat we weggaan van de luchthaven moeten we ineens het lassaiz passer van Tomas inleveren !!?? Ja, de Policia Federal had het om dingen uit te zoeken. K.. , daar zijn we dus nie gelukkig mee, maar ja wat moet je. Tis 23.30, doodmoe op een vliegveld met een kleine die normaal allang in bed had moeten liggen. Ka vraagt of ze een kopie willen maken vant lassaiz passer zodat we toch nog iets hebben. Nou, da wordt geregeld en de volgende dag kunnen we dan het lassaiz passer ophalen bij de TAM balie en we moeten vragen naar de supervisor. Okee dan, voor bij de luchthaven vragen we wat een taxi naart hotel kost. 30 dollar ! Wat!!! , ech nie dus, in nog geen 30 jaar, de afzetters. Op dat moment rijdt net de pendelbus van het hotel voorbij en na een flinke sprint stopt deze zodat we nog meekunnen naar ons slaapplekkie.
Int hotel is het gelukkig goed geregeld. 2400 u als we aankomen maar we kunnen zelfs nog een hapje eten en uiteindelijk om 01.00 u gaan slapen. Ik wil de wekker op mijn telefoon instellen en kom erachter dat ik mijn telefoon kwijt ben, ach ja kan er vandaag ook nog wel bij.

Dinsdag 29 januari
Ontbijten om 09.30 u en daarna mooi terug om verder te slapen tot 13.00 u. Om 14.00 u nemen we de pendelbus naar de luchthaven. Daar zoekt ik bij de TAM balie de supervisor. Ja, maar die komt pas om 16.00 u. Ohh, dan iemand anders die goed engels spreekt? Na ff zoeken kan een meiske me verder helpen en ze gaat met me mee naar een andere balie. Dit grietje reageert heel verontwaardigd als ze te horen krijgt van het gezeik van gisteravond. Ferm staat ze op en ik denk, ' das een goeie' Inderdaad, een half uur later komt ze met het lassaiz passer van Tomas aanlopen en een jongen die ons helemaal gaat begeleiden totdat we door de douane zijn voor de KLM vlucht naar nederland. Klinkt goed, maar na de tickets ophalen willen we weer door de douane en de Policia Federal doet deze keer weer moeilijk. Ook onze helper kijkt wat hopeloos want hij lijkt het probleem wat deze gasten maken, ook niet te snappen. Ik moet mee en Ka en Tomas blijven bij de Policia Federal achter. Met de TAM hulp gaak terug naar de TAM balie omdat er wat met de papieren gedaan moet worden. En dan tja.....weer wachten. Na 3 kwartier komt mijn hulp eraan. Snel naar Karin en Tomas. Die bleken het bijzonder gezellig gehad te hebben bij de Policia Federal want een of andere norse gast had vanalles int Portugees zitten lullu tegen Ka ent klonk nie zo vrolijk volgens dr.
Deze maal lopen we toch mooi met onze papiertjes langs deze dames en heren op en ik kon het nie laten om een heel vuil smoelwerk tevoorschijn te toveren. De bagagecheck volgt en daarna nog een paspoortcontrole. Laten wij nou net weer terechtkomen bij een hokkie waar 4 paar ogen onze papieren gaan checken. Er wordt lang gekeken naar het lassaiz passer en dan.......uiteindelijk... de stempels en we kunnen door!!!!!
We moeten nu nog wel ruim 6 uur wachten maar we zijn erdoor!!! en die KLM-vlucht komt wel goed.
We zagen erg op tegen een nooit stilzittende Tomas tijdens de vluchten maar dat ging perfect. Al die andere tegenslagen, daar hadden we nog niet zo bij stilgestaan omdat we dachten het papierwerk in orde te hebben. Maar tblijkt dat ook dan nog lang nie iedereen wil meewerken.
Om 20.45 vertrekt de KLM-vlucht met ons richting Amsterdam. Op de hele vlucht heeft Tomas zich geweldig gedragen en slechts 3 uurtjes geslapen. Hoe die et volhoudt snapt niemand maar tging perfect.

[ De aankomst > binnenkort ]










1 Comments:

Blogger Tiemen, Anneke, Jonathan en Abigaïl said...

wehhhhhhhhhhhhh verschrikkelijk.

wij boeken dus niet via het beruchte ATP, maar via een ander reisbureau gelukkig....

maar dat met de laizess passer , pfffffff hoop niet dat wij dat gezeik krijgen over 2 maanden.

maar jullie zijn er neem ik aan.

groetjes Anneke

31 januari, 2008 19:40

 

Een reactie posten

<< Home