za 29 dec

Het lijkt wel of het hier steeds warmer wordt. Zo ook gisteren, tempje van bijna bloedheet. Mooi rond elven naar parc del nino's waar Tomas en ikke met een waterspuit speelden maar dan net alsof.
Daarna een lange siesta voor mij want de nachtrust was zeer weinig geweest. Ik heb weer op het meest bezochte plekkie van ons apartement gezeten. Maar goed, 's middags de nodige uren slaap ingehaald dus...
's avonds terug naar de Jap omdat ie erug goed bevallen was. Ook ditmaal voor Tomas een Japans kidsmenuutje besteld. En geweldig, dit is de derde dag dat we hem vast voedsel geven en hij eet het prima. Geen gooi en smijtwerk deze keer met eten maar wel weer een bruin streepie in z'n luier.
Daarna ff rondwandelen op Plaza Colon waar we Wilma, Nederlandse vrijwilligster Salomon Klein, tegenkwamen. Terug naar het hotel en toen weer slape

27 & 28 dec = poolparty en cutday

27 dec . Na een goede nachtrust werden we om ongeveer 08.00 u wakker. Alleen de 'weerwolf' van de buren had ons een half uur lopen irriteren rond half drie 's nachts. Het beest huilt alles bij elkaar en dan gaan alle honden uit de buurt vrolijk meedoen. Tja, beginnen we net aan alle toeters en sirenes te wennen, krijgen we zomaar deze verassing. Wauw.

Vandaag besloten we om het brave kapsel van Tomas eens onder handen te laten nemen. Dit ook op aanraden van tante Petra die zijn huidige 'model' maar niks vindt en gelijk heeft ze ook wel. Kan veel beter!!!

Vlak na het ontbijt belt het Franse gezin of we zin hebben om bij hun in het zwembad te dobberen. He, vet man, een poolparty is altijd ok. We moesten nog boodschappen halen en omdat Tomas van tevoren ook nog moet eten en siesta-en werd onze kappersbezoekie verschoofe naar mogge.

We hadden het adres van de Fransen die in een ander dorpje in een soort vakantiepark verbijven dus wij taxi in........ Op naar Tiquipaya een dorp verderop. Die goosert wist de weg want da hak em gevraagt. Tijdens onze rit keek de chauf wel tig keer op het adresbrieffie wat ik em overhandigt had en ik wist alweer hoe laat het was... Weer zo een. Jaaaaaaaaaa, wij treffen het altijd wel met de taxi's maar van de andere kant vind ik het ook best lachuh.

Na Tiquipaya wel tig keer doorgecruised te hebben, een telefoontje naar de Fransen en veel navragen bij de locals bleek dat we wel tien keer langs onze bestemming gereden waren.

Goed, wij gedropt en daarna heerlijk geplonst. Tomas vond het water prachtig vanuit zijn nieuwe opblaasjacht die we ff snel die ochtend aangeschaft hadden.

De Fransen, Christophe, Valerie, Rafael en Gabriel verblijven in een schitterent vakantiepark met ruime huizen. Geen verkeer, leuk zwembad en dus ideaal voor de kids. Tis alleen verder van CCB af en in het dorpje zelf is weinig tot niets te beleven. Ze moeten dus altijd een taxi nemen om ergens te gaan eten e.d.

Het was een gezellige middag en de vaste taxichauf Jhery van de Fransen bracht ons terug naar het hotel. Dit was een van onze eerste nette taxi's. De meeste taxi's zijn ongelooflijke kaaibakken die kraken, piepen en er smoezelig uitzien. We hebben het nummer van Jhery zodat we hem altijd kunnen bellen als we een rit nodig hebben. Heel goed !

Valerie, Christophe, Tomas, Karin, en heel ver weg Gabriel en Rafael.

Vandaag 28 dec, gefeliciteerd oma Francien en voor Tomas een cutday.

Van Christophe hadden we vernomen dat er een Jap in CCB zat. Wij waren al van plan om in het betreffende restaurant eens te eten maar hadden helemaal nie in de gate datut een Jappie was. Nu dus wel en hijs lekkuuuuurr !!!!!! Kei goei eten daar. Tomas had patata y pollosticks. Hij begint langzaam vast voedsel te eten. Gisteravond spagettie, vond ie lekker om te eten en om mee te knoeien. Zo ook bij de Jap. Toen meneer wat gegeten had, ging ie testen of de pollo nog kon vliegen. En da vonden wij dus nie zo'n goed plan. Tomas vond het heel erg jammer dat hij niet mocht gooien met eten en dat levert een leuke brulfoto op. Ha ha, wij lagen trouwens in een deuk en de tafel naast ons ook.

Brullen met broccoli . mmmmjammie

We zaten buiten op het terras waar het wat waaide maar af en toe rook ik een bekend geurtje. Na het eten snel de straat oversteken waar je in een parkje komt en daar op een bankje ff tomas z'n luier checken. Bingo !!! Door en door. De romper en binnenkant broek hadden niet de orginele kleur meer. Wij als tweekoppig schoonmaakteam met kontpoetsers aan de slag en we hadden er precies genoeg doekies.

Toen naar de kapper. Het was megadruk dus alleen maar een afspraak gemaakt voor later op de dag. Terug naar hotel voor verdere verschoning en middagslaapje en om vijf uur stonden we weer op de stoep bij de kapper.

Nog steeds megadruk, dan zalt wel een goeie zijn, toch? Na een half uur was Tomas aan de beurt en hij vond het niet echt geweldig leuk. Maar we hadden een hele vlotte knul die onze Tomas in een mum van tijd een hele coole look gaf. Wij vinden het zeer geslaagd.

Feliz Navidad

ONZE KERST IN COCHABAMBA


24 dec. Tomas zijn darmen doen het iets beter en Ka en ik zijn beide weer gruwelijk aan de schijt. Echt nie te harden, krampen en veel spetteren dus. Toch wilden we met kerstavond wel ff eruit lopen omdat we de hele dag al half op de pot of op bed hingen. Dus ons keltje in de buggy, Ka chauffeuren en ikke als begeleiding zak mar zegge. Twas mooi weer en we gingen naar een marktje wat kerstkleinigheidjes halen. Toen richting Plaza Colon om toch wat te eten. Het was erg gezellig druk en bij de schitterende kerststal stond Papa Noel met zijn supercoole zonnebril.
Das natuurlijk de gelegenheid voor een geweldig foute foto met die gozer...
Na het eten, wat niet zo goed viel, was het megadruk in het centrum. Overal verkopers met kerstpakjes voor Nino's. Ja, zo'n maf pakje hebben we dus ook gescoord om nog meer foute plaatjes te kunnen schieten.
Terug naar het hotel waar we hartelijk ontvangen worden, Feliz Navidad, kadootje voor ons en Tomas. Het kerstgevoel bij ons wilde nog steeds maar niet doordringen maar dit was toch wel heel erg lief van de hoteleigenaar. Boven kadootjes uitpakken, krentebrood en een kaart voor ons en Tomas een klein pick-up autootje met aanhanger met een Harley erop. Hey, da vink nou gaaf !




We zijn dus net terug in het hotel (20.15 u) belt Ines. We zijn bij haar thuis uitgenodigd en over een half uur staat er een taxi voor de deur om ons op te pikken. We vertellen haar dat Tomas eigenlijk op dit moment doodop is en naar bed moet. No problemo, la camito para ninos staat boven. Oke, Ka frist Tomas om en pakt wat spullen en ik snel ff naar de micromercado (ja die zijn gewoon open op kerstavond) om twee flessen wijn te halen. Tomas krast intussen 2 uitgeknipte papieren kerstboompjes vol met kunst. Zo, die plakken we als kerstkaart op de wijnfles. Een wijntje voor de hoteleigenaar en een voor Ines. De nodige toiletbezoekjes tussen de bedrijven door en vervolgens hup de taxi in die Ines voor ons geregeld heeft. Na 200 meter vraagt chauffie waar we heen moeten. Naar Ines !!! maar hij en wij weten geen adres. FF bellen dan en via via komt het toch weer goed.
Buiten staat een meisje bij de poort ons op te wachten en ze begeleid ons naar binnen. Ines en Daniel wonen in een schitterend stijlvol huis in een wijk die tegen de bergen van CCB aanligt. Binnen zit ook het Franse stel, die we steeds overal treffen bij rechtzaken e.d. Zij hebben een tweede jongetje geadopteerd. Hun kids zijn 7 en 5 jaar en vermaken zich prima met ons Tomasje.
De salontafel staat helemaal vol met hapjes en Ines en Daniel hebben zich flink in de keuken uitgeslooft om dit allemaal te bereiden. Tevens blijkt het meisje wat ons binnenliet een hulp in huis te zijn en zij is ook in de keuken bezig met een heel diner!!! Ik had bij binnenkomst de eettafel al gedekt zien staan. Oeps... en dan te bedenken dat ik een uur geleden al gegeten heb. En bij het minste of geringste wat Ka of ik eten volgen de nodige bezoekjes aan de pot. Da wordt nog lache...
Het is gezellig en de gesprekken van de avond zijn voornamelijk Frans waar ik nauwlijks iets van versta, dat geldt ook voor Spaans en daarom gooien we er af en toe wat engels en duits doorheen waar Ines en Daniel weinig van kunnen maken. Leuk man, de tijd vliegt. Tomas ziet lijkbleek van vermoeidheid en Kaatje legt m in bed. Dan gaan we aan tafel en iets na half 3
's nachts gaan we richting ons hotel. Het was heel erug leuk en gezellig en door deze avond hebben we het KERSTGEVOEL te pakken gekregen. Tevens zijn we voor een BBQ bij de fransen uitgenodigd op 31 dec. Hey, altijd goed.


KERSTDAG 25 dec 07


Het is geweldig mooi weer en ik maak ff een mooie foto van de schitterende bergen. Tomas uit bed en onder de 'kerstpaal' liggen wat kadootjes. Samen uitpakken, ach wa leuk.
Dan ontbijten en tevens ff Skypen met het thuisfront. Opa en Oma Thijssen nemen op en voor het eerst zien Isa en Anouk, die daar ook zijn, ook ons menneke.
Verder een rustig dagje met later uit eten bij de Burger King. En een drukte daar. We zijn er zo weg en lopen nog wat rond door het centrum. 's avonds ff een filmpje kijken en da wast.
Drie uur midden in de nacht gaat er een alarm af. Nou gebeurt dat wel een keer of 30 per nacht maar deze hield na een kwartier nog nie op grrrrrrr....
Uiteidelijk toch weer in slaap gevallen en in de ochtend zijn we jezus gaan bekijken die ze hier heel groot boven op een berg van CCB geplant hebben. Met de taxi erheen en onderaan de voet van de berg kan je kiezen, trap of kabelbaan. Kabelbaan dus want tis ongeveer een kilometer hoogteverschil klimmen. De kabelbaan bleek buiten werking voor reparatie en er reden taxi's voor vervanging. Yep, doen we. In een dollemansrit over een keienweggetje naar de top. Daar een uur lang Christus van binnen en buiten bekeken en vant uitzicht geniet.
Terug met een downhill-taxi die nog ff vlotter ging en het werd de hoogste tijd voor Tomas zijn siesta die dan ook 4 uur duurde.

22 en 23 december

Gister zijn we voor de derde en laatste keer bij de psygoloog geweest. Ze was erg tevreden over hoe Tomas het bij ons deed. We hadden ook niet anders verwacht....!!
's Middags had onze kleine man erg veel last van doorkomende tanden en kiezen. Erg veel huilen, niet slapen. Echt heel zielig! Na een zetpil ging het stukken beter en heeft hij heerlijk 2 1/2 uur geslapen.
Vandaag de dag begonnen met een liedje voor Anouk. Hieper de piep....Hoera!!!!! Alweer 1 jaar, gefeliciteerd meisje!
Het was erg mooi weer dus lekker naar buiten. We hebben allerlei marktjes afgelopen, en heerlijk gezeten in een parkje. Tomas was er erg moe van geworden en viel tegen etenstijd in de buggy in slaap (eerste foto). Wij hebben lekker gegeten, terwijl hij fijn doorsliep.
Eenmaal terug in het appartement waren wij doodop van het lopen en hadden weer flink last van buikkrampen en alles wat daar bij hoort....!
Een siesta leek ons heerlijk maar Tomas was na zijn middagdutje in de buggy natuurlijk klaar wakker. We hebben een poos gezellig met z'n drietjes op bed gelegen. Maar met onze kleine druktemaker kwam er van slapen natuurlijk niks.
De rest van de dag niet veel meer gedaan. Lekker wat gehangen op de kamer. Ineens flinke onweer en heftige regen. Blij dat we binnen zaten dus!

Groetjes Marc en Karin

20 & 21 dec

Hi,

Van hieruit willen we iedereen alvast hele fijne feestdagen en het beste voor 2008 wensen.

Tis hier allemaal prachtig versiert met kerstmannen, kerstbomen, tig lampjes en van die valse piepdeuntjes die op kerstmuziek moeten lijken maar da we nou een kerstgevoel hebben ......?

Nee, niet echt en toch hebben ze hier ook sneeuw (op de bergtoppen) Zelfs een geweldige foute kerststal op een superdruk punt in de stad. Stijl a la Bolivia, beelden van plestiek die 's avonds licht geven en natuurlijk van die piepdeuntjes erbij.

20 dec stond in de ochtend een bezoekje aan de psycholoog gepland. Dus ruim optijd opstaan om Tomas in bad te doen want anders stikt ie zo (grapje) Tevens ff oefenen met mama zeggen, want das leuk voor Ka. Zegt ie ineens PAPA, nou ja ...ook goed en leuk voor mij dan.

Staan we op de afgesproken tijd te wachten bij de psych, hebben we Franckie toch ff gebeld want hij was er nie. Jaaaa... er was vanalles verschoven en vandaag ging nie door. Oke, das handig om te weten en vervolgens wenkt de psygoloog ons binnen waar we toch een 'gesprek' hebben. Ik weet niet hoe Franck's communicatie met de psych is, maar ondanks de taalbaariejeru konden we elkaar wel wat duidelijk maken. Algoed, Sabado, nuevo y media, finito. Zaterdag dus om half 10 de laatste keer. Muy Bien !

Vrijdag de 21e was weeres geweldig zonnig en wij dus buiten met Tomas in de buggy rondscheuren. Tegen twaalven wat gegeten en khad een typische Boliviaanse hap. Silpancho, rijst met piepers en wa groente van Hak erdoor. Daarbovenop een megagrote vleespannekoek (smaakt ongeveer naar schnitzel) en daarop wwer 2 gebakken eieren en stukkies paprika,ui en tomaat. En ja, het was lekker, voor diegene die dat wil weten.

Ka had 'kiep mit slaai' en Tomas hapte wat met ons mee terwijl hij om de 5 seconden een tafelkleedtrucje wilde uithalen. Uiteindelijk hebben we hem maar een halve meter van de tafel af gezet want dan bleef teminste alles staan. Gezellie he !

Omdat Kaatjes buik enzo flink borrelde zijn we snel terug naar het hotel gegaan. Daar waren de problemen redelijk opgelost al zal de hoteleigenaar wel denken dat wij pleepapier eten.

Tomas sproeit ook nog goed (ikke nie meer en da kan wel in de krant)

's Avonds weer een ziekenhuisbezoek waar we de uitslag van Tomas's luiercreaties kregen te horen. De kinderarts heeft iets voorgeschreven voor als hij de volgende avond nog geen worstjes draait.

Verder ben druk bezig de computer aan de praat te houden. Volgens een spyware scan heb ik momenteel 25 infecties op't ding. Ja, van die knollen uit Troje enzo. Dus khoop dat ie tblijft doen, anders wordt het naar een internethokkie verkassen voor tiepwerk.

Doei

18 & 19 dec

Gisteren weer een heerlijk dagje met veel temperament van ons kereltje vooral in de ochtend. Hij melde zich om 05.30 en Kaatje heeft zich opgeofferd om hem stil te houden. Ik werd pas om 08.30 wakker en besloot om Ka maar es af te lossen. Omdat de mannen toch schoongespoelt moesten worden, gingen we maar es een eerste douche uittesten. Douchen kan ik bij wijze van urenlang maar Tomasje vindt het wat minder. Water op't koppie deert m nie zo maar tmoet nie teveel in het smoeltje komen.

We wilden eigenlijk naar buiten maar het weer liet het niet toe. De hele ochtend miezerige regen maar... opklaringen in de middag. Dus 's middags na de siesta naar buiten. FF rondkarren en uiteindelijk bij een van onze vaste eettentjes gestopt om iets in ons hoofd te duwen.
Mooi, zo'n eerste restaurant-ervaring met Tomas.
Buitenshuis gedraagt Tomas zich buitengewoon. Echt op de momenten dat je hem gewoon lief en leuk wenst (als er dus veel anderen bijzijn) dan is ie dat ook. Wat een opvoeding he.... en dat in enkele dagen. Maareh we hadden dus de eerste keer gegeten, uiteraard een fototoestel meegenomen, maar foto's maken ho maar....vergeten. Ja hoor, typisch weer zo'n actie van ons. Nou ja , morgen weer een dag.
Op de terugweg naar het hotel kwamen we langs een speelgoedzaakje en daar hebben we 6 ballen (met piepje, Ja!!!) en een piano voor kids gekocht. Kan die nog meer herrie maken. Nee, hoor, we hopen zo zelf 2 seconden meer rust te krijgen haha.
's avonds geen internet dus...

Vanochtend krijste er iets en dat betekend gewoon HONGER. Ik zo vlug mogelijk maar iets gepakt en meneer heeft drie kwartier geen kik gegeven want hij was blij met z'n water en droog brood. Helemaal alleen gegeten dus op de grond was zo'n vierkante meter dik bezaaid met kruimels. Na het broodje kijkt ie me moeilijk aan en spettert luidruchtig z'n hele luier vol. Maar goed dat er doek voor zit. Het zat tot net aan de rand, en lekker dun. (fijne details he)
Omdat gisteren samen douchen niet zo heel succesvol verliep, vandaag bad. En da vindt ie moi !
Er zit gelukkig een douchewand voor het hele bad. De waterdruppels bleven nu beperkt tot wanden en plafond. Golven maken en gillen is ook leuk, ik vindt het prima en hopelijk de rest in het hotel ook, anders vette pech voor hen .
Na zijn middagslaapje was het mooi weer en we zijn we weer naar Parc del Nino's gegaan. Superleuk daar, zie foto's.



Vanuit Parc del Nino's weer naar ons restaurantje waar we nu wel foto's gemaakt hebben.
Onze vreetbeer had volgens Sjoerd last van een lintworm, en die kwam er daar uit (grapje)

Gewoon lekkere spagettie. Trouwens van olijven, rauwe ui en tomaten gaat Tomasje hele gekke bekken trekken.

Doei

gesprek psycholoog & maatschappelijk werk

Vannacht heeft Tomas bijzonder lang geslapen. Vanmorgen om 08.30 u ging ik hem toch maar es uit zijn bedje halen en toen hij zo op m'n arm zat voelde ik nattigheid. SHIT!!! Zijn luier woog wel een kilo zwaarder dan toen die omging en de rest wat er niet meer bij paste zat er gewoon langs. Haha mooi werkje voor mij, stront ruimen van m'n zoon, hoe blij kun je ergens mee zijn. Tomas vond alles best en terwijl ik met van die kontepoetsers aan de gang was smeerde hij zo'n doekje vol waar ik hem op gelegd had. Zo, Tomas schoongepoetst, schone luier en bodystocking aan en... Ja, hij moest ook nog in de douche of in bad. Daar had deze handige Harry ff nie gelijk aan gedacht. Dus, nog een verkleedpartijtje en em in bad gemikt waar de inmidddels ontwaakte Karin het overnam. Zij ontdekte nog twee doorkomende kiezen wat misschien wel verklaart waarom het mannetje extra van slag af is.
We moesten deze middag naar de psycholoog. We deden ons verhaaltje van wie we zijn, wat we doen, hoe Tomas het doet en hoe we met hem omgaan enz. enz. Hartstikke leuke vrouw en we mogen donderdag en zaterdag weer terugkomen. Een observatie van deze psycholoog evenals een verslag van een maatschappelijk werkster is benodigd voor de rechter om de volgende rechtzaak te kunnen starten.
Franck, die weer als vertaler mee gekomen was, checkte ff wanneer de maatschappelijk werkster langs kwam omdat deze in hetzelfde gebouw werkt.
Nou, i.v.m. de komende feestdagen kon het eerste gesprek direct plaatsvinden. Ok, das van de vlotte. Doen we, alleen Tomas had het wel een heel eind gehad maar Ka kon hem nog net tevreden houden met een Liga. Bij de maatschappelijk werkster kwam weer een soortgelijke vraagstelling als bij de psycholoog. Na het gesprek ging de vrouw mee naaar het hotel om te zien hoe wij op dit moment voor Tomas zorgen. Dit was allemaal in orde. Tomas ietsje minder, want die zorgde voor een 'aangenaam' huiskamergeurtje. Hij had weeres gesproeipoept en 10 minuten later kon er weer een nieuw luiertje omgedaan worden. Daarna eten en naar bed. Een half uurtje later kwam een bekend geurtje zelfs door de gesloten deur heen. Ha, weer stront aan de knikker. En jawel, ook slaapzakje nr. 2 helemaal onder gezoeid. Earem keltje toch, flink aan de poeperitus vandaag. Slapen wou hij wel maar het ging niet. Uiteindelijk viel hij op de bank in de woonkamer in slaap en vandaar konden we hem later in zijn eigen bedje leggen.

zo 16 dec

Goeie Moggel,

Zoals vele van jullie elke dag naar een verslagje van hiero uitkijken, zo kijken wij verrast naar al die geweldige reacties van velen. Tis al eerder gezegd maar echt, het kan niet vaak genoeg gezegd worden!!!
Ook veel mensen die ons via via kennen, werpen toch regelmatig een blik op de site. Toppie!!!
Vandaag een hoteldag.
Op de foto's staat vaak een lief koppie maar het is o zo'n deugniet met onnoemelijk veel temperament. Dat kwam vandaag tot uiting en goed ook!
We hadden het ook wel een beetje verwacht. De eerste dagen alles nieuw en dan zal ie wel van alles gaan uittesten. Het weeshuis en zijn kameraden zal ie best gaan missen. Dit resulteerde in een Tomasje huilt en Tomasje lacht in het extreme en dat om de vijf minuten afgewisseld. Nu weten we zeker dat het hele hotel en de buurt weet dat hij hier zit. In een kwaaie bui gaat de sirene aan en bonkt hij tegen de deur of vloer. (fijn vur de buurtjes)
En in een goede bui klimt hij overal op en in. Favoriet is toch wel de keuken met kastjes die loeihard dichtgegooid kunnen worden. Dus bij ons is het 'Herrie in het Hotel'
Toch blijft ie leuk ondanks dat we aan het einde van de dag kapot waren. Hoort erbij, toch?

za 15 dec

hola amigo's,

Gisteravond ging Tomasje om 20.00 u naar bed en sliep zomaar weer door tot 06.00 u. Heel fijn zo. Volhouwe. Het regende als een gek en ook bij ons in het hotel drupte het water van het plafond. Lachuuh... dus mooi overal pannen en deksels strateegies opgesteld om het water op te vangen.
Het bleef maar druppen (normaal is't na een uur weer droog) en ik moest Tomas zijn pipi weer wegbrengen. Dan maar een taxi. Voor maar liefst 3 Bolivianos (+/- 0,27 eurie) stond ik op Plaza 14 de Septiembre. Dit is een van de belangrijke pleinen in CCB waaraan ook het lab zit. Hier op het plein(park) is het vaak rumoerig. In het midden van het plein hangen kranten en pamfletten met nieuws. Iedereen krioelt eromheen om de laatste nieuwtjes te lezen. En voor diegene die niet kunnen lezen zijn er tal van sprekers die het nieuws uitbundig verkondigen aan de grote groep Bolivianen die hen omringen.
Nadat ik bij het lab was geweest had ik weer ruim 2 uur de tijd om rond te neuzen (kan ik goed want ik heb een flinke gok) Leuk,eens kijken of er meer van die geweldige markten zijn... en ja hoor, zat. En wel tig keer zo groot en leuk als die markt van gister. Verder een paar kleine inkopen gedaan en toen de uitslag weer ophalen bij het lab.

(foto boven: typisch straatbeeld van fruitstalletje)

's Middags was het tijd voor de eerste outdoor buggyride. Tomas had schik en wij ook. Na 300 meter waren we op bestemming. Tja ons hotel ligt ook zo verrekte gunstig. Superdicht bij Parc del Nino, een megagroot kinderpark met klimtoestellen, treintjes, draaimolen, een groot skatepark enz. Allemaal buiten en sommige attrakties zelfs overdekt. Ze heddden ook kinderopvang voor als de ouders willen spelen (zie foto, haha)

Zijn we net in de speeltuin, begint het weer te regenen. Jammer, dan toch maar weer terug naar hotel en kijken of het internet het doet. En jawel, tis luckytime, we kenne Skype.
Verder geen spannende gebeurtenissen meer dus, oet mon (of zoiets)

vertrek weeshuis/rechtzaak/hotel

Hoi iedereen,

We hadden gister een klote-internetverbinding. Hij kwam pas laat op de dag tot stand en toen hebben we eerst maar es ff geskyped. Dus onze excuses voor het niet tijdig verschijnen van de story maar het was overmacht zullen we maar zeggen.

Om 9.45 u zou onze gebruikelijke taxi klaarstaan voor het laatste ritje weeshuis. En jawel, op zo'n dag dat je ergens tijdig moet zijn, dreigt het natuurlijk in de soep te lopen. De l.. uuh Boliviaan kwam dus niet opdagen en toen dus maar een andere taxi geregeld. Hij wist de weg en bij de eerste afslag reden we linksaf terwijl we naar rechts moesten. Dus ik in m'n spanjools van: 'He senor, direction ?' shouderophalend. De blik van de taxichauf zei al genoeg, gewoon zo'n Bolivi die taxi op z'n auto plakt en mensen rondrijd maar totaal de weg niet weet. Gelukkig wist ik redelijk de weg, en heb hem zover gestuurd totdat we niet meer wisten waar te gaan. Chauffie roept de centrale op... we moeten slechts 200 mtr rechtdoor rijden tot we bij Salomon Klein zijn. MMMM...toch nog nie zo slecht gedaan,al zeg ik het zelf.
Verder in het weeshuis ff omkleden zodat Tomas volgens ons stoer genoeg was om voor de rechter te verschijnen. Oh ja, wij zaten weer strak in't pak en het was weeres very hot. De verzorgster die Tomas op de eerste dag aan ons voorstelde, ging naar de rechtbank mee. Het eigelijk korte stukkie werd een lange zweterige rit. De city zat potdicht betreft verkeer en mensen. Overal protesten tegen ?? en vooral een mensenmassa voor de rechtbankpoort waar een dikke ketting omhing een een zooi politie om alles in het gareel te houden.
Via een zijingang van een ander gebouw konden we binnendoor om toch nog net op tijd bij de rechtzaal komen.(Ze waren een half uurtje uitgelopen wat goed uitkwam)
Mrs Rechter zoals eerder omschreven bleek trouwens de aardigste van de 2 te zijn, oeps, dus tkan nog meer chagie enz.
Ditmaal had ze een goede dag, er kon een glimlachje vanaf en 20 minuten later stonden we weer buiten. Ha, mucho rapido. Tomas is normaal rond dit tijdstip hongerig en moe maar hij heeft zich voorbeeldig gedragen !! Hij heeft in ieder geval z'n ogen uitgekeken.
In het hotel ook alles prima, hij liep naar binnen of hij er al jaren kwam en ging vrolijk zitten spelen. We hebben getracht na het eten Tomas op bed te leggen maar da vond meneertje nie zo'n strak plan. FF brullen en drie na 3 kwartier slapen was't manneke weer gerecharched. Hij heeft een grote bende gemaakt en wij hebben ons kapotgelachen.
De buggy moest nog gerepareerd worden en er waren nog wat boodschappen nodig dus ikke 's middags op pad. Lekker rondstruinen op marktjes en winkeltjes. Voor een speelgoedwinkeltje vraagt een straatjochie of ik een pistola (speelgoed) voor hem wil kopen en ik heb hem omgerekend voor 0,85 eurocent dolgelukkig gemaakt met een grande pistola.
Na ruim 2 uur was ik terug met spul. Ka verteld dat Tomasje heel veel verdrietjes gehad heeft en dat hij pas net leeggehuild is. Arm manneke toch, tis ook nie niks. We besluiten om hem eten te geven en maar op te laten tot zijn ogen bijna dichtvallen. En dan hopen dat ie 's nachts wil slapen.
Ikke nog wat kloten met de compjoeter en dan eindelijk toch internetverbinding en dus Skypetime.
Als het eten net warm is, gaat de telefoon, Franck. Een frans stel wat tegelijk met ons adopteerd, hebben een ziekenhuisafspraak via Franck laten maken voor een algehele check. Als we in 10 minuten kunnen klaarstaan, kan Tomas ook gecheckt worden. Daarna gaat de kinderarts op vakantie, dus... Oke doen we. We schuiven elk vijf knakworsten naar binnen, Tomas krijgt een speedmaaltijd van Ka terwijl ik de spullen bij elkaar zoek. Met de taxi naar het ziekenhuis en daar volgt een onderzoek waaruit blijkt dat alles ok is. Wel moeten we de volgende dag bloedprikken en pis en poep inleveren.
Om 21.30 u nog ff op pad voor een poepdoosje en plaszakkie. Da kan hier want die Farmacia zijn nog erg laat open en ze hadden het spul ook nog behalve zo'n piszak. Dan maar een potje al zouden we nie weten hoe we dit gevuld moeten gaan krijgen.
22.00 u bedtijd voor Tomas en ook voor ons want het was me weer een dagje.
Die kerel slaapt gewoon de hele nacht door en de volgende ochtend haal ik hem om 7.30 u uit bed. Keigoed.
FF rondje huiskamer doen en trots laat ik de buggy zien die ik de vorige avond nog ff gefikst heb. Hij kijkt er naar en vindt het volgens mij ook een gaaf karretje. Dus testen maar. Terwijl Ka nog slaapt hebben de mannen de hele kamer doorgecrost en hij moet er zo om lachen dat mama wakker wordt.
Na eten en badderen gaan we Caca wegbrengen naar een laboratorium. Pipi hebben we niet, zonde he!! Op het lab moet er in zijn worstarmen geprikt worden voor bloed. Het valt nie mee en hij vindt het absoluut niet leuk. Uiteindelijk is de missie toch geslaagt en heeft hij van het lab alsnog zo'n piszakje gekregen want ze hebben wat vocht van em nodig.
We hebben in het centrum rond Plaza 14 de Septiembre gelopen. Aan dit plein zit het lab en ook de Bata (met ballenbak)

Van oma krijgt Tomas een paar schoentjes en die hebben we daar uitgezocht. Omdat het erug goedkoop was hebben we ook sandaaltjes en nog een petje gekocht en een paar nije slippers vur pa. Allemaal bij de Bata, goeie winkel man!

Toen de taxi terug naar hotel. De vijfde taxi die ik aanhield wist waar het hotel
was.
Aangezien Ka nogal van de Zwitsal is, was het piszakkie van Tomas losgelaten omdat ie dan nie zo plakt als het hoort. Dus ik 's middags op m,n Bata slippers terug met zakje inclusief luier. Ingeleverd op het lab en de uitslag was dan zo'n 2 uur later bekend. In de tussentijd weer mooi rondstruinen op de vele markten in CCB. Geweldig om te zien, al die geuren, kleuren en drukte door elkaar. Het zijn vaak grote, met zeil en golfplaten overdekte, markten in de buitenlucht.
Slagerijen, kruidenierszaakjes, groetestalletjes, eettentjes, kledingzaakjes, souveniertentjes, alles kriskras door elkaar. Je moet dit horen, zien, ruiken en proeven laat ik achterwege want mijn darmen zijn hiertegen niet bestand.
Een staafmixer stond ook op de boodschappenlijst want het heertje is vanuit het weeshuis alleen vloeibaar voedsel gewent en elk miniskuul brokje of stukje tuft hij gewoon weer uit. Na, voor mijn gevoel, kilometers lopen zoeken heb ik zo'n ding gevonden en ik kreeg voort pijn aan de pootjes.
Terug op het lab bleken de paar druppels teveel in de luier te zijn getrokken en analyse was niet mogelijk. Weer een pieszakje mee en op weg naar het hotel. Daar aangekomen hak twee hele mooie blaren tussen de tenen van mun Bataas. (lopen wel fijn hoor)
's Avonds heeft Tomas in't zakkie geurineerd (netjes he) en we hebben het in een potje in de koelkast bewaard.

7e dag weeshuis

Het weer van vandaag, flinke wind en stortregen om 6.30 u. Een uur later droog en bijna windstil en weer 2 uur later flink ZON. Jahaaa, lekker hier, we zijn vandaag een beetje aangefikt door de sunshine. Tomas wist deze ochtend met zichzelf geen raad. 'Het wordt tijd voor de tweede rechtzaak,' zeiden we tegen elkaar op de terugweg 's middags naar het hotel. Daar aangekomen moesten we een mail van Ines ontcijferen. Ines heeft n.l. een vertaalprogramma voor spaans-nederlands maar daaruit vloeien nogal eens rare zinsconstructies. Maar... de boodschap was wel duidelijk genoeg om eruit te halen dat we morgen de 2e rechtszaak hebben waarna Tomas mee naar het hotel mag. SUPER!!! Wij zijn heeeeel erg benieuwd hoe hij al deze nieuwe indrukken gaat verwerken.

We zijn in gaan eten in de buurt van Boulevard Ricoleta omdat we deze buurt ook wel eens wilden zien. Persoonlijk vinden wij deze omgeving meer op toeristen gericht en minder Boliviaanse sfeer uitstralen als de plek waar we nu zitten. We zijn dus heel erg blij met ons leuke hotelappartement dichtbij het centrum.
's Middags in het tehuis verliep alles weer op rolletjes. We hebben de babyzaal bekeken waar Tomas de eerste 10 maanden heeft gezeten en Tomas zelf voelde zich er prima op z'n gemakkie.
Daarna mochten we buiten het weeshuis de straat op zodat Tomas een klein beetje aan auto's e.d. kon wennen. Nou buiten het hek begon die gelijk te zwaaien van 'daaaag, ik ben er vandoor', dus eerste test is ok.

6e dag weeshuis

Haaaaaaai,

Vandaag begon de dag bewolkt en dat betekende voor de kids in het tehuis, goed aankleden! Het was slechts zo'n 25 graden en dan moet je hier wel een shirt + gebreide trui aan. En wij gewoon in ons t-shirt, korte broek en slippertjes uiteraard naar buiten. De zon begon door de bewolking te komen en we waren echt een van de weinige die de kou durfden te trotseren. Er was slechts nog 1 kereltje wat ons wanhopig aankeek met een hand in zijn kruis. Toen we vijf meter verder waren stond hij midden in de speeltuin te piesen.. ha,ha, ja dan lig ik helemaal dubbel. Is toch kei geweldig.
We gingen in het weeshuis-voetbalstadion zitten, ha leuk man, alles mini. Onze man begon zomaar ff de tribune op te klauteren terwijl hij nog maar amper loopt. Leuk dus. Uit onze geweldige tas waaruit we steeds een speeltje toveren, haalden we een boekje wat blijkbaar erg in de smaak viel. Tomas begon gelijk te boekhappen. Na een tijdje hebben we het boekje wat veel te lijden had maar ingeruild tegen een Liga en da was ook goed.
Plotseling kreeg ons manneke het even moeilijk. Hij was ineens ontroostbaar. Huilen !! Je mocht hem niet vastpakken maar hij wilde wel tegen Karin aanleunen.
Vijf minuten later sliep hij als een roos en hij heeft zo wel drie kwartier op Karins arm gehangen. Nou, dat wordt mooi spierpijn voor Ka want die gast weegt zo'n 10.5 kilo. Toen Tomas wakker werd, was het ook etenstijd en dat komt hem altijd wel goed uit. Daarna zijn we zonder problemen weggegaan zodat Tomas z'n siesta kon houden.

's Middags zat Tomas leuk tussen zijn amigo's te spelen op de groep. Wij weer naar buiten waar ook tig andere (oudere) kinderen aan het zingen, fietsen en spelen waren.
[zwemmen was vandaag niet want daar moet het 35 graden voor zijn en da was gister] Tomas loopt overal vrolijk doorheen en vind eigenlijk alles leuk en intressant. Van fietsjes, speeltoestellen tot simpele grassprietjes.
Ook 's middags klimt meneer ineens zelfstandig op wat speeltoestellen en da's erg grappig om te zien.

Op dit moment zien we nog niet zoveel van CCB omdat we constant in het weeshuis, hotel of even eten zijn. Tijdens onze taxiritjes en wandelingen naar het centrum komen we af en toe bezienswaardigheden tegen.
Zo vind ik de auto's helemaal geweldig hier en da moek toch nader omschrijven. Tis hier een kever en VW-busjes paradijs, gaaf joh! Verder zijn nagenoeg alle taxi's en auto's heerlijk fout gepimpt in Bollywood styl. Super overdone met stikkers, vlammen, antennes, lampjes op alles wat maar verlicht kan worden....helmaal geweldig om te zien. Ook hebben veel wagens zo'n heerlijke bleerpiep erop zitten. Denk je dat er een dikke amerikaanse bak aankomt, blijkt het een lada of zoiets te zijn. Trouwens autowassen doe je hier door de auto de rivier in te rijden en daar spoel je hem dan af tussen alle zooi.
Kheb trouwens een sneeky fotootje kunnen knippen waar in de verte een boliviaans vrouwtje opstaat naast de fontein van Plaza Barba de Padilla.

5e dag weeshuis

Buenos dias,

Vanmorgen stond de zon aan een zo goed als strakke hemel en het was hot. Weer een flink tempverschilletje met gister. Toen we op het punt stonden om te vertrekken, werden we gebeld met de mededeling om in het hotel te blijven want onze advocate had een handtekening nodig. Voor de aanvraag van de 2e rechtzitting. huh?? Die was toch morgen? Nee hoor, je zit hier in Bolivia en alles kan hier elk moment veranderen.
De rechtszitting duurt nog een paar dagen. Hoeveel? Weet volgens mij niemand. Oke dan, jammer, maar het gaat wel steeds beter met ons ventje. Hij lacht je toe als we komen en vindt het uiteraard niet leuk als je weggaat... Maar ook vandaag ging dat weggaan eigenlijk best goed op slechts een paar tranen na.
Vandaag was Wilma, een Nederlandse vrijwilligster, in het tehuis en een Amerikaan Thomas die de vrijwilligers begeleid. Even leuk met deze mensen gekletst en getracht wat meer algemene info in te winnen. Gaat toch iets makkelijker als ons handen-en-voeten-spaans alhoewel het ons niet erg tegenvalt. Als we terugkomen zal ons spaans behoorlijk opgekrikt zijn. Das ook nie zo moeilijk want we konden er niks van ha.. ha..
Karin had 's middags megahonger en dacht ff een pizza alleen op te eten die ik 2 dagen daarvoor met veel pijn en moeite weggestouwd kreeg. Nou, bijna op de helft gekomen zat ze propvol de rest hebben we aan enkele straatkids gegeven. Verder knip ik af en toe een plaatje van een leuk kerkje of zo maar ik weet dat de bevolking het er niet zo op heeft dus kheb nog geen sneeky genomen plaatjes van die leuke mensen hier. Dus dan maar een piktjer van het weeshuis
Oh ja, het internet valt erg vaak weg dus we hopen wel een dagelijks verslagje te kunnen blijven doen.

4e dag weeshuis

Hoi iedereen, we blijven ons verbazen over de vele leuke reacties die we van iedereen krijgen. Echt kei leuk man!!! Dus nogmaals iedereen bedankt!!!
Vannacht heeft het behoorlijk gebliksemd en geregend. De hoofdstraten zijn weer stofvrij maar de kleinere wegen zijn lekkere modderpoelen. Ook de bijna droogstaande rivier die door de stad loopt is veranderd in een kolkende modderrivier. Zo was het gisteren nog 35 graden, vandaag is het +/- 17 graden. Das ff brrr en vooral voor de Boliviaantjes hier. Die vinden 30 graden nog koud want dan lopen ze nog met jas, muts en das om.
Maar goed, in het weeshuis gekomen begon die van ons weer te lachen toen hij ons zag (leuk toch?) Hij moest verschoond worden en zijn omgeknoopte theedoek rook naar 'mucho caca'. Het was slechts een pisdoekie en Karin heeft meneer gelijk in een badje gezet waar hij de grootste lol had. De hele ochtend waren we de enige buiten want waarschijnlijk vond de rest het te koud. Ons vertrek voor de middag verliep gelukkig veel minder dramatisch als verwacht. Wie weet denkt ie al 'ze komen straks toch weer terug'.
In het centrum hebben we wat gegeten en onze ervaring tot nu toe is dat je hier een berg eten krijgt voor heeeeeel weinig geld. Voor ons is het weinig geld maar niet voor hier. Er lopen best veel bedelende vrouwen en kinderen rond en da's wel heel triest. We proberen zoveel mogelijk muntjes te sparen zodat we die aan deze mensen steeds kunnen geven. En dit is nog het rijke deel van Cochabamba, het arme deel,waar de markt is, daar is de toestand veel schrijnender.
Ons bezoekje 's middags verliep net zo voorspoedig als in de ochtend. Heel fijn zo. Nog 1 dag en dan waarschijnlijk dinsdag de rechtzitting waarna Tomas mee mag naar het hotel. We zijn erg benieuwd hoe dat gaat verlopen.
Verder valt het ons op dat het weeshuis best goed bedeelt is met spullen e.d. Het is er ook netjes (voor Boliviaanse begrippen) en er wordt elke dag gepoetst, gedweild, kids in bad enz enz. Eten en speeltjes zijn er volop. Een schitterende speeltuin met veel en goede toestellen, een zwembad, een overdekt voetbalplaatsje met tribunes, echt mooi hoor!
De wasberg is gigantisch en hangt overal te drogen op hekjes, speeltoestellen en ook natuurlijk aan de waslijn. Kinderen helpen een beetje mee met kleine klusjes. Bijvoorbeeld een paar meisjes van een jaar of 6 komen op de babygroep helpen met eten geven. Jongens helpen met was afhalen en dragen. En uiteraard wordt er ook naar hartelust gespeeld, gezongen, geklooid en wij zijn op dit moment de hoofdattractie.

3e dag weeshuis

Nou, dan nu een speedverslag van za 8 dec 07. Bij binnenkomst zat Tomas lekker te spelen en begon te lachen toen hij ons zag. Dat betekent ook weer dat hij de kop eraf krijste bij vertrek, maar ja tis nie anders. Ditzelfde herhaalde zich 's middags ook terwijl hij verder in de tussentijd zich wel vermaakt heeft volgens ons.
Hij en wij krijgen de nodige aandacht van alle 120 deugnietjes die hier rondstruinen.
Heel bijzonder is dat we overal in het weeshuis mogen gaan en staan waar we willen en in deze bezoekdagen een redelijk beeld krijgen van het dagelijks leven hier.
Dit is later voor Tomas een hele mooie waardevolle ervaring die we kunnen doorgeven.

Adios

2e dag weeshuis

Na goed geslapen te hebben werden we om 04.45 u wakker en konden we niet meer slapen.
Dan maar opstaan. De zon kwam net op en dit gaf een geweldig mooi zicht op de bergen.
We checkten de mail e.d. en jezus wat een reacties man, zo veel. Geweldig dat iedereen zo mee leeft en leest. Ik moet zeggen dat we mega-trots zijn op ons aapje want hij is echt geweldig leuk. Zelfs opa Dick vind hem superleuk en dat wil wel wat zeggen. (we moesten hem anders omruilen, grapje, doen we ech nie...)
Vandaag was het een lange en ook wel vermoeiend dagje weeshuis. Op bezoek van 09.00 - 12.00 u en 15.00 - 18.00 met tussen de middag inkopen doen voor het weeshuis en 's avonds voor onszelf.
Eerst ff aankomst in het tehuis.
We werden ontvangen door een herkenningsglimlach van Tomas. Nou dat lijkt snel te gaan. Hij zat op de groep en er krioelden wel 20 kinderen op en door elkaar in een 5 bij 5 meter ruimte. Het was erg schoon maar de pis-poep geur was sterk aanwezig. De verzorgsters zijn echt geweldig lief, rennen de benen onder de kont vandaan en blijven handen tekort komen. Wanneer de een de rug omdraait, is er gelijk actie. Borden eten omgooien, overal aanzitten, spullen van andere kids toeeigenen enz. Dus dan brult en krijst er weer een kleine en dit gaat af en aan. Petje af voor de mama's van Salomon Klein.
We zijn met Tomas grotendeels buiten geweest in de tuin van het tehuis. Het ging allemaal goed. Tomas is een echte knuffelkont en stikjaloers want er mag niet teveel aandacht aan andere kinderen geschonken worden. Het lijkt of hij ons al heeft toegeeigend. Allemaal leuk maar dat maakt het vertrek er niet makkelijker op en we moeten dit waarschijnlijk nog drie dagen volhouden. Komt allemaal goed maar wel sneu voor het manneke. We bekijken het maar van de positieve kant, hij vindt ons gewoon keileuk!!!
De taxichauffeur was vandaag 4 keer gewoon op tijd, best fijn. We hebben nog wat drankvoorraad gehaald, water en Cola en toen naar het hotel. Eindelijk daar waren we dan ook total-loss. FF alle indrukken van vandaag verwerken en het schrijven op de weblog is een prettig iets daarvoor. Eigenlijk voorgenomen om een kort verhaaltje te plaatsen maar daar ben ik (soms) niet zo goed in.

Groete K & M